- байниҳамдигарӣ
- [بين همدگري]мансуб ба равобити байни ҳамдигар: ёрии иқтисодии байниҳамдигарӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
тире — [تيره] хатчаи уфуқӣ ( ), ки рабт ва алоқаи зичи ду калимаро байни ҳамдигар нишон медиҳад (мас., иҷтимоӣ сиёсӣ) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
байн — [بين] а. миён, мобайн; васат, миёна; байни… а) миёни…, мобайни…: муносибати байни онҳо хуб набуд; б) миёнаҷои…, маркази…; в) фосилаи…, масофаи…; г) даруни…; дохили…; аз байн(и) а) аз миёни…, аз мобайни…, аз миёнаҷои…; б) аз даруни…, аз дохили…;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷудо — I [جدا] 1. фосиладор, дур аз ҳам, алоҳида, канда 2. буридашуда аз чизе, қатъшуда 3. танҳо; ҷудо будан ба таври алоҳида воқеъ будан, дур будан, танҳо будан; ҷудо гардидан (гаштан) а) дур шудан, канда шудан; б) маҳрум гаштан; ҷудо кардан а) дур… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ